کارت شناسایی برای پنگوئن‌ها

گزارشی از یک فناوری جدید که به زیست شناسان امکان می‌دهد تا شمار زیادی از جانوران در خطر انقراض را تحت نظر داشته باشند.

 فناوری جدیدی که زیست شناسان را قادر می‌سازد تا تعداد زیادی از جانوران در خطر انقراض ، از پروانه‌ها تا وال‌ها، را بدون نیاز به در دام انداختن آنها، شناسایی کنند و زیر نظر داشته باشند امسال ارائه خواهد شد.

دانشمندان دانشگاه بریستول که بر روی جزیره‌ی ربن((Robben Island در آفریقای جنوبی کار می‌کنند سیستم تجسسی ـ بصری هوشمندی را اختراع کردند که بدون ایجاد مزاحمت برای حیات وحش می‌توان آن را در زیستگاه جانوران نصب کرد. این سیستم قادر به ضبط جزئیات و اطلاعات موثق از دینامیک جمعیت و رفتارهای اجتماعی گونه‌های در حال بررسی است.

این محققان تکنیک‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که برپایه‌ی تصاویر کامپیوتری و آمار زیستی  و به منظور کمک به زیست‌شناسان برای درک و محافظت بهتر گونه‌های در خطر انقراض، به ویژه پنگوئن آفریقایی، می‌باشد. 

  پنگوئن آفریقایی یا Jackass penguin با نام علمی Spheniscus demersus پرنده‌ای است که در سواحل گرم آفریقای جنوبی، زلاندنو و جزایر گالاپاگوس زندگی می‌کنند. طولی حدود 30- 100 سانتیمتر دارند با پاهای پره ‌دار و بدنی شبیه توپ بولینگ. سطح پشتی، صورت، باله‌ها و قسمت فوقانی سرشان مشکی و سطح شکمی و کناره‌های صورت‌شان سفید است و در طول سینه و پهلوها خطوط نعل اسبی شکل وجود دارد.   

به دلیل آلودگی‌های اقیانوس و به دنبال آن کاهش آبزیانی که غذای این پرنده را تشکیل می‌دهند تعداد این پنگوئن‌ها از بیش از یک میلیون نفر در شروع قرن اخیر به کمتر از 17000نفر کاهش یافته است. از این رو این پروژه که به نام ‎‏‎”پروژه‌ی شناسایی پنگوئن‌‌ها“ نامگذاری شده با سرمایه گذاری موسسه‌ی حمایت از محیط زیست Earthwatch و موسسه‌ی Leverhulme بر روی پنگوئن‌های آفریقایی متمرکز شده است. جمعیت پنگوئن‌ها در جزیره‌‍‌ی ربن آفریقای جنوبی، حدود 20000نفر است این در حالی است که با تکنیک جدال برانگیز برچسب زدن تنها می‌توان بر درصد کمی از جمعیت نظارت داشت. هدف از پروژه‌ی شناسایی پنگون‌ها طراحی سیستمی است که قادر به تحت نظر گرفتن خودکار پنگوئن‌‌ها باشد که می‌تواند راه حلی برای مشکلات پیش روی اکولوژیست‌ها باشد.

اساس این فناوری جدید بر مبنای الگوی خطوط ولکه‌های سیاه موجود بر روی سینه‌ی پنگوئن‌ها است. الگوی این خطوط در هیچ دو پنگوئنی یکسان نیست و درطول دوران بلوغ ثابت باقی می‌ماند.

محققان سیستمی را طراحی کردند که به طور همزمان می‌تواند پنگوئن‌هایی را که الگوی بدنشان در تصاویر ثابت یا متحرک ثبت شده است را مکان یابی کند. به این ترتیب که یک تصویر از الگوی نقوش روی سینه‌ی پنگوئن امکان ایجاد یک شناسه‌ی آماری منحصر به فرد را برای هر پنگوئن فراهم می‌کند که در پایگاه اطلاعاتی جمعیت ثبت می‌شود. سپس می‌‌‌توان از مقایسه‌ی عکس‌ها و ویدئوها با پایگاه داده‌های جمعیت برای شناسایی هر پنگوئن استفاده کرد.

این فناوری در حال رشد، زیست شناسان را قادر خواهد ساخت تا با هزینه‌ی کمتر،سریعتر و به طور خودکار بر تعداد زیادی از گونه‌های متنوع  نظارت کنند. به علاوه در دسترسی اکولوژیست‌ها به اطلاعات جمعیت با دقت، کیفیت و کمیت بیشتر انقلابی ایجاد خواهد کرد. همچنین این سیستم می‌تواند رضایت طرفداران محیط زیست را جلب کند چراکه نیاز نیست جانوران را با به دام انداختن به اضطراب انداخت و نیزاز اثرات جانبی نشانه گزاری در امان می‌مانند.

درصورتی که تصویر خوبی از نقوش بدن جانور گرفته شود سیستم با 98درصد اطمینان می‌تواند فرد را به درستی شناسایی کند. محدویت‌های فعلی سیستم این است که برخی پنگوئن‌ها هنگامی که از مقابل دوربین عبور می‌کنند پشت دیگر پنگوئن‌ها مخفی می‌شوند ویا نور محیط ضعیف است. محققان در تلاش اند تا با استفاده از دوربین‌های هوشمند متحرک وتصاویر ترکیبی وبا استفاده از دوربین‌های مادون قرمز که امکان تصویر برداری هم در شب و هم در روز را فراهم می‌کند بر هر دوی این محدودیت‌ها غلبه کنند.

این سیستم همچنان در حال آزمایش بر روی گورخرها وکوسه‌ها می‌باشد و به طور کلی می‌توان از آن برای هر گونه‌ای که الگوهای سطح بدن آنها پیچیده است استفاده شود. 

 منابع:

• Science Daily

• Animal Diversity Web

• SANCOOB web site